DAUWTRAPPEN

Zoals ik gisteren al schreef, zijn Zoogle en ik niet wezen dauwtrappen, maar wel wezen trappen. Om 14.00 uur vertrokken we voor ons rondje van Let wel: 17 km. Wist niet of Zoogle deze afstand nog kon lopen, maar ik had m'n mobiel mee. Dus een regio-taxi was zo gebeld. 

We zijn toch wel beroemd/berucht in Doetinchem. Zelfs 10 km van huis worden we begroet met:
Kijk daar heb je Zoogle.
Dag lieve hond uit Doetinchem.
Ach, daar heb je die hond uit Doetinchem. Dag mevrouw en lieve mooie hond!
Kijk mama, die hond bedoel ik nou, die zie ik altijd in Doetinchem. Zo een wil ik!

Ik word (helaas  ) vaak vergeten bijeen begroeting, maar ja, dat heb je, als er een hond als Zoogle naast je loopt.

De laatste 4 km van onze rit, reden we over de dijk van de IJssel. Het is daar eigenlijk verboden voor honden, maar Zoogle is geen probleem. Ook niet zonder HH-tuig! We hadden de wind tegen. Er haalde ons een echtpaar in op de fiets . Zij zei: "Wat een wind hè!" Dat was zonder dat ik het wist, Zoogle's keyzin. XXX (heb je hem dat "commando ook nog stiekem geleerd. Waarom weet ik daar niets van?) Uit het niets begon hij als een gek te rennen en te trekken, alsof hij zeggen wilde: Ze heeft gelijk, dat ik daar niet op ingespeeld heb. Sorry! Maar ik maak het goed, daar gaat ie dan! Fijn hè vrouwtje, je hoeft nu bijna nix meer te doen. Dat heb je verdiend! Zeker 3 minuten trok Zoogle me vooruit. Natuurlijk trapte ik wel mee.

Als afsluiting van de dag kreeg Zoogle nog een extra bak water en trakteerde ik mezelf op een ijskoffie en een tosti.

En nu genieten we samen thuis van onze welverdiende rust. Ben blij dat Zoogle met z'n 7 jaar nog steeds graag en veel kan lopen. Hij heeft geen moment achter gelopen, behalve dan als we tegenliggers op het fietspad er langs moesten laten. 'k ben blij en trots.